เขาได้สร้างผลงานเอาไว้มากมายใน NJPW ด้วยการคว้าแชมป์ IWGP Heavyweight 3 สมัย และยังเป็นแชมป์ที่อายุน้อยที่สุดในประวัติศาสตร์โดยเขาได้แชมป์ครั้งแรกเมื่ออายุ 23 ปี 9 เดือน[7][8], แชมป์ IWGP Intercontinental 5 สมัย[9][10][11][12][13], แชมป์ IWGP Tag Team 1 สมัย และผู้ชนะทัวร์นาเมนต์ 2011 G1 Climax[14], 2006 G1 Tag League, และ 2014 New Japan Cup[15] ในปี 2015 เขาได้รับการบรรจุชื่อเข้าสู่หอเกียรติยศ Wrestling Observer Newsletter ในปี 2016 เขาได้รับการเซ็นสัญญาปล้ำให้แก่ WWE[16][17][18] เข้าสู่ค่ายพัฒนาทักษะNXT[19][20][21] ขึ้นปล้ำแมตช์แรกในNXT TakeOver: Dallasชนะแซมี เซย์นไปได้ ซึ่งยังเป็นแมตช์สุดท้ายของเซย์นในNXTด้วย[22] และยังได้แชมป์ NXTถึง2สมัย[23][24] ในปี 2017 ได้เปิดตัวขึ้นค่ายหลักในสแมคดาวน์[25] ปีต่อมาได้เป็นผู้ชนะรอยัลรัมเบิล (2018)ทำให้ได้สิทธิ์ชิงแชมป์โลกในเรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 34[26][27][28] และประกาศว่าจะชิงแชมป์ WWEซึ่งเอเจ สไตส์ครองอยู่[29] แต่ก็ไม่ได้แชมป์[30] หลังแมตช์ได้ทำร้ายเอเจด้วยการล้วงไข่และกลายเป็นฝ่ายอธรรม[31] จากนั้นก็ได้ชิงแชมป์กับเอเจถึง 3 ครั้งแต่ก็ไม่สำเร็จสักครั้งเดียว[32] เลยหันมาเล่นเส้นรองอย่างแชมป์ยูเอสและสามารถคว้าได้เป็นเส้นแรกในค่ายหลัก[33] ก่อนที่ปีต่อมาก็ได้แชมป์อินเตอร์คอนติเนนทัล[34][35] ทำให้เป็นคนที่สองต่อจากคริส เจริโคที่ได้แชมป์อินเตอร์ทั้ง 2 สมาคมอย่าง WWE และ NJPW ต่อมาได้มีล่ามภาษาอังกฤษหรือผู้จัดการส่วนตัวอย่างแซมี เซย์นและมีซีซาโรเป็นคู่แท็กทีม[36][37] ปี 2020 ได้คว้าแชมป์สแมคดาวน์แท็กทีม WWEร่วมกับซีซาโร[38]